ارتباط خودکارآمدی و هوش هیجانی با عملکرد مردان گلبالیست لیگ برتر

تحقیق[1]حاضر[2] با هدف[3]تعیین ارتباط خودکارآمدی و هوش هیجانی با عملکرد مردان گلبالیست لیگ برتر انجام شده است. شرکت­کنندگان در این تحقیق 32 مرد ورزشکار گلبالیست (با میانگین سنی 09/26) بودند که در مسابقات لیگ برتر کشور در سال 1388 حضور داشتند. ابزار اندازه گیری تحقیق شامل: پرسشنامه های خودکارآمدی شرر، هوش هیجانی سیبریا شیرینگ و برگۀ ارزیابی منشی استاندارد بود. روایی و پایایی پرسشنامه ها قبلاً تعیین شده بود. به­منظور اجرا، تک­تک سؤالات برای هر یک از شرکت­کننده ها خوانده و نظر آن ها در پاسخنامه منعکس شد. به­منظور تجزیه و تحلیل داده ها، تعیین همبستگی بین عملکرد با خودکارآمدی، هوش هیجانی و هر یک از مؤلفه های آن از ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد (05/0p<). یافته های تحقیق ارتباط معنی داری بین خودکارآمدی و هوش هیجانی با عملکرد نشان نمی­دهد (05/0p<) و مؤلفه های هوش هیجانی نیز، به­جز مؤلفۀ خودآگاهی، با عملکرد مردان گلبالیست رابطۀ معنی داری ندارند؛ بنابراین تنها مؤلفه ای که ارتباط معنی­داری با عملکرد دارد خودآگاهی است که هم با تعداد گل (012/0p=) و هم با خطای انفرادی (040/0p=) رابطۀ معنی دار مثبت دارد. این یافته ها نشان می­دهد این مؤلفۀ خودآگاهی، در مقایسه با سایر مؤلفه های هوش هیجانی اهمیت بیشتری در عملکرد این قشر از ورزشکاران نخبه دارد